Reforma edukacyjna

REFORMA EDUKACJI

            Gimnazjum „miejsce służące gimnastyce” – typ szkoły występujący w systemach edukacji niektórych państw świata. W starożytnej Grecji ,,gimnazjon” był najczęściej rodzajem parku wraz z budynkiem przeznaczonym do uprawiania ćwiczeń fizycznych. Później coraz częściej organizowano w nim spotkania towarzyskie i prowadzono dysputy, by w następnym okresie miejsce stało się publiczną szkołą średnią. Od czasów Nerona instytucja tego rodzaju funkcjonowała także w starożytnym Rzymie.                                                

Współcześnie (od czasów renesansu) gimnazja to różnego typu szkoły średnie, ogólnokształcące i zawodowe, między innymi w Austrii, Niemczech, Danii, Szwecji, Norwegii, a w Polsce po reformie w latach trzydziestych XX wieku do roku 1948 i od 1999 obok szkoły podstawowej i szkoły ponadgimnazjalnej znaczący etap w procesie kształcenia.

Na przestrzeni wieków gimnazja kształciły w zasadzie tylko młodzież męską. Gimnazja dla dziewcząt powstały w XIX wieku.

Gimnazja w polskim systemie oświaty pojawiły się ponownie 1 września 1999 roku Od tego roku gimnazjum to drugi, obowiązkowy poziom kształcenia w Polsce. Uczęszcza do niego młodzież w wieku 13-16 lat. Pierwszym rocznikiem, który chodził do gimnazjum, był rocznik 1986.